મૌસમ

સમીર નો સ્પર્શ જરા હળવે થી છેડી ગયો,
મારા એ નાજુક હ્ર્દય ને સ્પર્શી મને વળગી ગયો,
મને હળવે થી ઋતુ નો મંદ મંદ એહસાસ આપી ગયો,
ખબર નહોતી કે મારા યૌવન નીે યાદ આપી ગયો,
ક્યાંક! મદમસ્ત હતી યુવાની ત્યાં!!
હળવે થી દિલ માં એ અલ્લડ યુવાની ને છેડી ગયો,
એ બેરહેમ હળવે થી મારા ઉર ને સ્પર્શી નીકળી ગયો,
ઉમંગ હતો! એના મંદ મંદ સ્પર્શ ના આલિંગનનો ત્યાં!!
પ્રિયતમ મૌસમ ના આડ માં મને બાથ માં ભરી ગયો,
એ!! મૌસમ તું એક પળ મારી યુવાની માં થંભી જા,
હું!બેબાક અલ્લડ જુવાની ને ક્ષણિક ઉર માં ભરી લઉં,
પછી! હું! ક્યાં ને મૌસમ નો “કિનારો” ક્યાં!